Адкрытае пiсьмо да Лукашенкi… У беларусау цяпер тожа ёсць свая рэспублiца, парламент, ды свой прэзiдэнт, – бацька Лукашенка. Бацюхна, i куды ж гэты мужiк «овца-бык» завёу беларусаў? А чаго жа, чаго захателася iм пагарджаным век, iм …сляпым, глухiм?! – Людзьми звацца. И што ж яны нясуць на худых плячах, на руках ў крывi, на нагах ў лапцях?! – Сваю правду. А хто гэта iх не адзiн мiльён праўду несць навучыў, разбудiў их сон? – Бяда, гора. Чаго?! А вось чаго. Насёрбалiсь яны кваса з цыбуляй, або дранiкаў са сьмятанаю i на табе, мы тожа хатiм людьмi звацца! Гаварылi умные людзi гэтаму Лукашенкi, куды ты папясочыў, навошта табе здалася гэтая хвароба? Жiви сабе як ўсе нармальныя прэзiдэнты, …трошкi варуй. Так нет жа, ён ўсё гэтая робiць …для сваёга народу. Хiба гэта умный чалавек? И чаго табе той народ? Усядно ён сгiня, а Элiта – вечна! А нашто квёлым добрае жiццё, ўсядно жа памiраць. Вунь, у расiянцаў уж няма паняцця, як народ, застаўся толькi электарат, бо …быдла. Да плюй ты Лука, на той народ, робi усё як табе трэба. Дурань, ухапiуся за рамонт беларускiх дарог, гарадоў, да вёсак, усядно …гаўно, праз два гады, зноў будзя сьвiнушнiк. Лепяй палажi тыя «зайчыкi» сабе у карман. Палавiну зарплаты ён вяртае ў бюджет, вось дурны, падаешь вельмi дрэнны прымер. Купi лепяй сваёму сыну гасцiнцаў, або цукеркi, а жiнке …кветкi. Схавайся, ды сядi тiха. Ой, пацешны! Вышагвая ён важна, …як бусел. Колам ў горле ты ўстау – ўсёй мiравой Элiте. Пракраўся на дурнiцу у гэтая смачная крэсла, як той злодей з кiптямi, хутенька прытулiўся, гаспадар якi знайшоўся. Аб`яднання ён хоча з Расiяй! Так тыя расiйскiя, да беларускiя «савки» добра насёрбаюцца палёнай водки, ды пойдуць галасiць за гэтага калгаснiка бацьку Лукашенку. А калi яго iзбяруць аб`яднаным прэзiдэнтам, тады Амерыка раззлуецца i адбярэ у тых расiянских мiльёншчыкаў багацця и вiлы па ўсёй Еўропе, да рэзня па ляпе. А тыя клопаты iм трэба? …Правiльна людзi за табе кажуць, сам не варуе и другiм не дае. Ты чаго, здурнеў бацька? …Ичь ты, ён грошi не краде, дык нашто тады здалася тая …ўлада? Гавораць, ён дыхаць не дае сваiм нацiянальным, ды эфяктiуным собствянiкам. Душу iм рве, як каров за цыцкi тягая, не дае iм нiчога нi спёртi, нi прыватiзырвать. Ты толькi адзiн Лука застаўся, ды яшчэ вунь гэтыя дiкары китаянцы, яны жа за варауство, пабачце, людзей страляюць. Разумныя прэзiдэнты наадварот ўсiх сваiх вароў, награждаюць ардянамi зь мядалямi. Ён нi петрыць, бо воры i рэклама аснова прагрэсу. ўсё Сашка, капец, ты ўжо дагоцаўся, спачатку адбяруць твой портфель, ды запiхнуць цябе в цюрму в Магiлёу, тут i к бабке Параске хадзiць нi трэба, а ў тваё крэсла пасодяць разумнага, да паслушнага хлопчыка. Што дзеецца? Татачка ж тыж мой! А нечага была хеўру вадзiць з дрэнными хлопцами, галадранцамi и галыцьбой. Маўчы …лайдак, цябе за памойку ўзяли, iз дзярэунi Сычкава, Мiрадзiна, а можа Малiмоны, Сьвятлагорскага раёну. А рабiў бы усё добра, дык прыняли б табе ў клуб «20-тi каней», да их сямёркi ты пакуль яшчэ трохi не дарос. Сбудаваў бы сабе хатаньку небяды, смачна б пiў, да укусна снедаў, i робiць cамому нi трэба, делай то, …чаго табе кажуць. А ён, зьвязауся з гэтыми гаунюкамi з Севярнай Карэи, Вянiсуелы нейкай, да Ирану. Яны сваiмi языками, як клямкаю бразгаюць. Нiчога, пачакай трохi, iх хутенька взорвуць, чi засудяць, як тых катаў, судом Карлы дель-понты у Стразбургi. А няйжо ж не? Иезус Марыя! Божачка ж тыж мой, гора ты маё, …лукавая! Датрындiшься баронь бог, са сваiмi рэчамi, перакасабоча тябе, як ад кiслай парэчки. У тябе ж дзiцячы мыслi, да паступкi нейкiя глупыя. Хiба табе спасiба кажуць, – чорта лысага, да той жа народ, смачна табе жа ў пысу i плюня, вось кажуць, …дурань! И куды толькi тваi вочы лупатыя, да буркалы пазiрюць. Сцеражыся, Лука! Попадешь пад цягнiк, не зрадуешься сваёму жiццю. Насуюць яны табе ў кости, ў грызла, ды яшчэ ў горба. Пагодь, наступiць твая чарга, яны гуртом наваляцца, адзiн табе на ноги сядзя, а другiя адразу пачнуць душiць за …горла. Аддасi ты iм тую прамысловасць, …хай падавяцца. Усядно яны табе задявбуць i затузаюць. Людзi цяшка працуюць, жiвуць у гразi, табе гэта спадабаецца? …У хате ж няма чаго снедаць, ды вячэраць. Дзецi галодныя, худыя, кiжлы елi тягаюць, празрачныя, як тая …шклянка, крычаць, хочуць есцi, а на зуб дык няма чаго и палажiць. Кажуць у тых дымакратаў у Расiи, ўсе людзi тягаюцца, на роблю, як на вялiкае сьвята, i жiвуць сабе, як ў цэбре …за пазухай. А ад тваёга праулення памертi можна. Вунь рускiя радуюцца, бо у iх цяпер еура-мiлiардэраў болей чым у Амерыки, а табе Лука i пахвалiцца няма чым. Гэта ўсё братка нi цацкi-пецкi. Вучыся у расiянцау, вунь iх старым, далi трохi грошай, трыдцаць рублёў, …ажно на целую сялёдку, (падсалiцца) дык яны казалi дзякуй панове, нам i гэтак грошай хапае, да пачалi вяртаць тую дапамогу на пошту, адварот адрысату. Их ваенным пенсiянерам тожа абяцаюць цiкавую дабауку, ажно раз у кiно сходiць, а яны выдёўбываюцца, як муха на стякле. Старыя беларусы ўспамiнаюць, як iм вельмi добра жiлося пад панскай Польщчей, тады людзi у дзярэўнi ад свёга багацця дзвярыма кракаўскай калбасою завязывалi, а не зачынялi на замок. Жiццё было, як ў той …казкi, а ад тваёга праўлення бяда, да гора са слезьмi. Сьмешна слухаць тваi размовы, як у сатырычнам журналi «Вожык». Альбо возьмя, ды як бохня чаго небудь пра Амерыку, як …сярпом па яйцах. Набраўся у тога Вянiсуельскага дыктатару, трохi дуракаватага, – Уга Чавiса, гультая кусок. Ён жа, як той савецкiй прапарщчык, напьецца, так бiцца хоча. Ва ўсём мiры тую Амерыку страх як любяць, да мусiць баяцца, а ён, iчь ты яго, якi гярой знайшоўся – Пакацiгарошак. Шпарчэй хоча над ёй перамогi, махая караўкамi, ратуйце людзi добрыя, ён хвост на Амерыку задiрае. Ох, якi няпеўны хлопяц! Казалi ж табе Лука, з сiльным не …барысь, а з багатым, нi …судiсь. Беларусь i так стаiт на росстанях, як на растапырку. Сашка, слухай чаго кажу, не вадзi хеўру з гетым байструком, Чавiсам, бо у табе так жа пад краваццью знойдуць вадародну бомбу, як i у тога иракскага Саддаму Хусейну, або яшчэ якую парнаграфiю, ды павесюць табе у кiрмаш, на плошчы перамогi, …ў Мiнску. Да не, да не, ого! Лепяй бяжы адсюль хутенька, з гэтага паста, пакуль табе не парвалi, як той малой щъчаня, гразну трапку. Падумай аб сваiх дзецях, да внуках. …Нi дуркуй! Пабажiся Дзмiтрыю Мядзведьзеву, хiба павiнiся перад Амерыкай, пакланiся iм, нiчога галава не адвалiцца, можа табе i простяць. Пасматры на сябе, вунь зусiм сядой cтаў, памацай сваю галаву, лысы, а табе ўсё неймёца. Набычыўся, бельмы нолил. Ты, са сваеми вуснамi, стаў паходзiць на тога ўражiну, …сталiна. Вунь амерыканы, прыказалi расiянскiм хлопцам, не даваць табе болей карасiну i грошай! А чаму так? Дык ён вельмi ўрэдны, да трохi незавiсимы, …хадзяiн! Ты Лука, ни злiся на расiянских хлопцаў, яны ж табе душаць нi са зла, яны ж тожа …паднявольныя, i знай …нiчога лiчнага. Ты вучыся у iх «тандэму», яны думаюць адно, балабонять другоя, а робяць дык зусiм …трэццья. А ты гоцаешь са сваёй чэснасццью, як той дурань з торбай. Над табою весь мiр рагоча, да пакатваеца. Людзi кажуць, а навошта ён загубiў аппазiцыённага Мiнскага журналiста? И чаму у тых прэзiдэнтаў мода нейкая пайшла, не патрафiць журналiст, хiба трохi нi тоя змаўляе, дык яго трэба зусiм забiць, …як тога кабана. Вам людзей пабiць, як дроў пасекцi. Эх, паранёк, усёж вельмi дрэнна, а здаецца ты трохi спужауся крытыкi iншых прэзiдэнтаў. Вось ты рэйтiнг, або имiдж i заробляешь. Незалегi ён хоча, пабачце, яшчэ умоешься крававымi слезьми, з гэтымi щчаўлiкамi – Чавiсам, Кiм Чыр Cенам, ды нейкiм Ахмадi-жадом, ён стрыкоча, як той сьвярчок за печкай. Дык зь яго хутка шкуру злупяць. Имi заужды толькi дзяцей пугаць. Да адчапiся ты ад iх! Пакуль табе нi тузаў нiхто, ды нi бiў …яшчэ. ўразумлялi яго трохi, штурхалi, стыдзiли, а ён нiчога, дык вось за дурасць гэту яго вучоным раз празвалi, нейк на смех, а каб двара не перабег, на шыю прывязалi …мэту. Усё ён пазiрая, як тыя расiянскiя хлопцы працуюць, да и сам хоча, …так жа. Яны пра тую барацьбу з карупцiяй пашуткавалi, а ён шутак нi понiмая, да пачаў нахiляць сумленных Мiнских карупцiянераў. Ой, жа нi мудруй Лука, ой нi тужься, нiколи табе не перакулiць, як той «жабе ў каляiне», мiравы лiберальны воз! За гэтай Амерыкай ўсягда будзя перамога! Дружы з Амерыкай, да са сваёй Элiтай, вось тады усё добра и будзя. Калi ласка, шчыра слухай апазiцыю – Мiлинкевiча, Мiхалевича, Карбалевiча, да Вячорку. ўместа cваiх Указаў, вунь лепяй вучы апазiцыённую лiтаратуру. А тая апазiцыя, тожа харашi …палеглi сабе на дiваны, лыткi пазадiрали, ляжаць, ды сракi свае гадуюць. Ад iх працы няма толку, скачуць яны як тыя верабейчыкi, iм таксама трохi не хапая нейкага …агенчыка ў вочах. Зьбiраюць ў Мiнск гэтую апазiцыю па кроплi са ўсёй самотнай зямлi, як ў тыя меха. Аляксандр, а ты ўсё-ткi спужауся Нямцова з Хакамадаю?! Эх ты – трус, а яшчэ …беларус! Умныя людзi гавораць – Расiи з Беларусью пашанцавала, у iх болей няма нi якiх врагоў, яны ўсе издохлi, а засталiся толькi аднi сябры, ды сяброўкi. А Лукашенкi, вельмi добры савет – нi пiй з дiравай кружцы! Казалi жа табе нi рыпайся, лiшняга нi змаўляй. Нада паспытаць, у той Валерыi Навадворскай з Баранавiч, а чаму гэта лепшая расiйская рэвалюцiянерка ўсiх врамён i народаў, не хоча пабiцца за сваю бацькаўшчыну, родну Беларусь? Вунь яна адна зь якой вялiкай Расiяй справiлася, якi кавалак перакулiла, а зямлякам, трэба ўсё-ткi трохi дапамахчы избавiцца ад гэтага брыдкага, …Лукашенкi. Каб яго ваўкi з`елi! Магла ж яна прыйсцi и прышчапiць iм пад кару, цудоўных пару вочак, тады б яны на белы сьвет зусiм iнатч зiрнулi и зноў убраўшiся у цьвет усё iнатч адчулi. Нейкiе цiкавыя сьвяткi выдумаў Лука беларусам: «Хадзем хлопцы, да жiнки!», – да чъёй, жiнки? Вось так, Лукашенка и шуткуя! Сашка слухай сюдой, чаго табе кажу, …падбяры ўсе свае мыслi ў адну жменю, ды яшчэ раз вельмi добра, да моцна …падумай. Ты абяцаў людзям шчасця, да лепшага жiцця? И дзе яно? А калi не хапая розуму, – уходь, дай трохi парулiць прэдпраiмчывым, ды эффяктiўным собственiкам. Ну, батюхна да сустрэчы, бо дапабачэння! Нам трэба араць, а тваё ўрэмя уцякло, ды зусiм згiнула, и засталося табе робiць ўсяго та, …тры гадзiны, да чатыры хвiлiны. Рабiць ён ленаваўся, а красцi баяўся. Падпiсалi ўсё гэтая цiкавая паслання народныя пiсьменнiкi, да творчая iнтэлiгенцыя Крычава, Мозыра, Слуцку, Бабруйску, Пiнску да Мiнску – Адам Акулiч, Михась Барадуля, Пятрусь Мазуронак, Ильля Папiрка, Зоська Маруневiч, Рыгор Стручок, Янка Бурачок, Яўхiм Маргулiс, Лявон Дудка, Хвядос Чорны, Додзiк Гiмпелевiч i iншыя хлопцы да дзеўкi. *Рэзнуць па пысе, ў лыч, або па ляпе (па-бабруйску) – значыць даць пад рыльнiк. Лiстапад 2010 г.
x